Hər il 25 noyabrda Kəlbəcərimizin işğaldan azad edilməsi münasibətilə çoxlu düşüncələr keçir mənim başımdan. Bu tarix, həm çox ağır, həm də çox sevincli bir anı xatırladır. Kəlbəcər, bizim üçün sadəcə bir torpaq parçası deyil, əslində bir hissdir, bir tarixdir, bir qürurdur. 1993-cü ildə işğal edilən bu torpaq, 2020-ci ildə geri alındı və xalq olaraq buna necə sevindiyimizi sözlə ifadə etmək çətindir.

Kəlbəcər bir çox insan üçün çox gözəl, təbiətindən və mədəniyyətindən təsirlənmiş bir yerdir. Hər kəs oranın dağlarını, meşələrini, çaylarını və sərin havasını bilir. Mənim nəsilim bu yerləri heç görməsə də, ancaq nənələrimizdən, babalarımızdan eşitdiyimiz hekayələrdə böyümüşük. Onların Kəlbəcərdən necə məhrum olduqlarını, orada yaşadıqları gözəl günləri necə itirdiklərini xatırlayanda, bu torpaqlara geri dönmək istəyi daha da böyüyür.

Kəlbəcərimizin işğaldan azad olunması, çox insan üçün həm üzücü, həm də sevincli bir gündür. Sevincin səbəbi torpaqlarımızın geri alınması olsa da, bir zamanlar burada yaşayan insanların öz evlərindən məhrum olması, kədərli bir gerçəklikdir. Bir çox insan uzun illərdir öz doğma yurdlarına qayıda bilmir. Həmin insanlar üçün bu gün Kəlbəcər Günü sadəcə bir qələbə deyil, həm də geri qayıda bilmədikləri evlərinin xatirəsidir.

Amma biz, bu tarixə sevinc hissi ilə yanaşırıq. Çünki bu, bir xalqın iradəsinin, mübarizəsinin və azadlıq arzusunun qələbəsidir. Kəlbəcər, bir millətin öz torpaqlarını və keçmişini necə qoruduğunu, necə geri aldığını göstərən bir simvoldur. Bizim üçün bu qələbə, illərdir gözlədiyimiz bir hədiyyədir, bir ümidin gerçəkləşməsidir.

Kəlbəcər Günü həm də bizi birləşdirən bir gündür. O gündən sonra hər birimiz Kəlbəcərin geri alınmasını, oradakı dağları, çayları görməyə, orada yaşamağa, oranın havasını içməyə can atırıq. Amma ən əsası, bu günün bir xatirə deyil, gələcəyə bir inam olduğunu unutmamalıyıq. Kəlbəcərin azad edilməsi yalnız bir başlanğıcdır. Bir çox yerlərimiz hələ geri alınmayıb, amma bizə bir nümunə var: Kəlbəcər. Biz bir olarsaq, torpaqlarımızı bir-bir geri alacağıq.

Kəlbəcər, bizimdir və hər zaman bizim olacaq. Biz onun gözəlliklərini bir gün daha yaxından görəcəyik, o torpaqda həyat yenidən başlayacaq. Bu, bizim haqqımızdır. Həm də bu haqqı geri almaq üçün heç bir zaman pes etməməliyik.

Torpağımıza qayıtmaq yalnız coğrafi olaraq deyil, həm də ruhən bizə qayıdışdır. Hər birimizin ürəyində, Kəlbəcər və digər torpaqlarımızın geri qaytarılması üçün bir inam var. Bu gün, hər kəsin üzündə bir sevinc var, amma bu sevincin içində həm də bir həsrət var. Kəlbəcər Günü həm sevincli, həm də hüzünlüdür. Bu torpaqlarımızın bir gün tamamilə azad edilməsi ümidini yaşadır bizə. Həm də Kəlbəcər Günü, bizim birliyimizin, gücümüzün və azadlıq yolunda bir araya gəlməyimizin bir simvoludur.

Əmraslanova Xalidə
Xocalı rayon ziyalısı